iOS / Android
Door Jules Janssen • Thursday 6 January 2011
Met vrienden in het nerd-circuit heb ik de afgelopen tijd natuurlijk al vaak gediscussieerd over de deling die momenteel in de mobiele ‘smartphone’ markt lijkt op te treden tussen Apple’s iOS besturingssysteem en het Android van Google. Natuurlijk zijn er ook nog Windows Phone 7 en de Blackberry, maar die tellen nog niet of niet meer serieus mee. Op dit moment zijn iOS en Android de toonaangevende partijen op de markt. En intussen zijn die twee weer compleet het tegenovergesteld van elkaar.
In de discussies wordt Apple vaak verweten dat het systeem zo gesloten is en dat dit voor zowel gebruikers als ontwikkelaars een drama is. Natuurlijk wordt dan altijd direct gewezen op de stevige controle die Apple op zijn App Store uitvoert, een shop waar niet één product in staat dat niet is goedgekeurd door Apple medewerkers. Zo een constructie zou de creativiteit beperken en uiteindelijk ook slecht zijn voor gebruikers. Inderdaad, als je creativiteit bestaat uit het maken van porno-materiaal of applicaties die niet doen wat ze op de verpakking vermelden, dan is dit een beperkend systeem. Aan de gebruikerskant heb ik nog weinig mensen horen klagen. Vooral in de niet-nerd sector lijkt het me geen probleem dat je – zonder enige technische kennis of diepgaand onderzoek – maar op één knop hoeft te klikken en daarmee een volledig functionerende, niet schadelijke applicatie kan installeren. Met ongeveer hetzelfde gemak verwijder je die applicatie ook weer. Nu zijn er natuurlijk groepen mensen die het schitterend vinden om nog minstens 6 maanden allerlei verwijzingen naar verwijderde programma’s tegen te komen in je systeem en uiteindelijk met plezier het Windows register in duiken om handmatig allerlei riskante acties uitvoeren om het systeem op te schonen.
Hetzelfde geldt ongeveer voor de enthousiastelingen die hun iPhone hebben ge-jail-breaked (?). Wat is nu daadwerkelijk de toegevoegde waarde van die handeling, buiten het aantonen van de mogelijkheid ervan? Wordt het gebruik makkelijker, sneller, beter? Of is ‘t vooral kicken om een command-line aan je vrienden te kunnen tonen en vervolgens om de twee weken je systeem opnieuw te moeten installeren?
Apple heeft de mogelijkheden van iOS en de daaraan gekoppelde App Store inderdaad beperkt. Deze ‘beperkingen’ hebben als resultaat de extreme gebruiksvriendelijkheid voor de klant. Iets wat blijkbaar gewaardeerd wordt. Facetime? Zelfde verhaal, geen opties, geen instellingen, geen configuratie, gewoon één tik op één knop en ‘t werkt. Om exact deze reden geloof ik ook dat de Mac App Store best een succes zou kunnen worden.
Google Android aan de ander kant is compleet open. Iedereen kan een app in elke vorm toevoegen aan de store (of zoals Google ‘t noemt: Marketplace). Dat houdt Google niet tegen om achteraf alsnog applicaties uit diezelfde Marketplace te verwijderen als ‘t niet naar wens blijkt te zijn. Verder heeft de ‘openheid’ van Android als gevolg dat mobiele providers kunnen besluiten om – als gevolg van een zakelijke deal met Microsoft – alleen Bing als zoekmachine aan te bieden. Ander voordeel van de openheid is een groot aanbod van verschillende app stores, waardoor de gebruiker geen idee heeft wat waar aangeboden wordt. Openheid, een term die grote meneer Joe Hewitt om andere redenen ook al in twijfel trekt – betekent in ‘t geval van Android vooral vrijheid voor de mobiele telefonieproviders. Niet voor de eindgebruiker. Het feit dat Amazon nu besluit een ‘ommuurde’ Android store te openen lijkt me geen teken van complete nutteloosheid van controle.
Android is absoluut een geniaal idee van Google. En de door Google gecontroleerde ‘Nexus‘ telefoons, met de ‘pure’ Android versie en de originele Android Marketplace, zijn de telefoons die het dichtst in de buurt komen van de iPhone. Helaas zijn er echter vele andere modellen in de omloop, die vervolgens door vele verschillende providers compleet verknald worden. Zogenaamd blitse applicaties vol reclame die niet te verwijderen zijn, verminkte interfaces vol met logo’s van de provider etcetera. En dat is alleen de gebruikerskant. Vanuit een ontwikkelaarsperspectief is het niet veel beter: volgens mij weten de mannen achter Angry Bird namelijk wel waar ze het over hebben. De grote diversiteit in resoluties, systeemversies en opties is niet echt een luxe.
Enfin, al met al, samenvattend, kortom: Naar mijn mening – en ‘t is belangrijk om dat zo te formuleren – is de openheid van Android echt absoluut geen voordeel op de lange termijn. Niet voor de ontwikkelaar en al zeker niet voor de eindgebruiker. Het ‘it just works’ mantra van Apple slaat aan en bevalt miljoenen gebruikers uitermate goed, ondanks de zogenoemde geslotenheid. Het is om die reden dat ik ooit ben overgestapt op een Mac, het pure gebruiksgemak. Okay, ik heb niet de ongelimiteerde keuze om allerlei Lara Croft thema’s over OS X heen te gooien of om allerlei lugubere IP poort-adressen (?!) handmatig te configureren. Tegelijkertijd hoef ik ook geen virusscanner te onderhouden plus twee-wekelijks een algehele schoonmaak te organiseren.